معرفی گچ

مقدمه

گچ مصالح ساختمانی است که برای پوشش، محافظت و تزئین دیوارها و سقف های داخلی استفاده می شود. همچنین می توان از آن برای

ایجاد قالب های معماری مانند گل رز سقفی، قرنیز و غیره استفاده کرد. رایج ترین انواع گچ ترکیبی از گچ، آهک یا سیمان با آب و ماسه

است. گچ معمولاً به صورت پودر خشک تولید می‌شود و سپس با مخلوط کردن در آب قبل از استفاده، خمیری سفت ایجاد می‌کند. اصطلاح

گچ بری به گچ اطلاق می شود که به نوعی برای تولید سطحی بافت دار به جای صاف کار می شود.

تاریخچه گچ کاری

نوعی از گچ بری توسط تمدن های بدوی استفاده می شد و سازه های بادوام و مقاوم در برابر آب و هوا را با استفاده از گل ایجاد می کرد. اهرام

مصر دارای گچ بری هایی هستند که با گچ کاری امروزی قابل مقایسه است که حدود 4000 سال بعد سخت و بادوام باقی مانده است. صنعتگران یونانی عمدتاً برای پوشش بیرونی معابد از گچ استفاده می کردند،

اما گاهی اوقات داخل معابد را نیز پوشش می دادند. در طول تاریخ، سقف‌های گچی به طور فزاینده‌ای زینتی شدند. با این حال، استفاده از گچ به عنوان وسیله ای برای نشان دادن مهارت و بیان هنری در قرن

نوزدهم کاهش یافت، با این حال، گچ همچنان معمولاً به عنوان پوشش سطحی برای دیوارهای داخلی، سقف و گاهی اوقات برای دیوارهای خارجی استفاده می شود.

انواع گچ 

گچ

گچ gypsum))، رایج ترین شکل گچ برای دیوارهای داخلی است. با حرارت دادن گچ تا حدود 150 درجه سانتیگراد (300 درجه فارنهایت) تولید می شود. هنگامی که با آب مخلوط می شود، پودر گچ خشک دوباره به

گچ تبدیل می شود. گچ اصلاح نشده حدود 10 دقیقه پس از اختلاط شروع به سفت شدن می کند، اما تا 72 ساعت بعد سفت می گردد. گچ gypsum دارای مقاومت خوبی در برابر آتش است.

گچ آهک

گچ آهک ترکیبی از هیدروکسید کلسیم (آهک) و ماسه (یا سایر پرکننده های بی اثر) است. گچ از طریق تماس با دی اکسید کربن موجود در اتمسفر ترکیب می شود و هیدروکسید کلسیم را به کربنات کلسیم

(سنگ آهک) تبدیل می کند. معمولاً انعطاف پذیرتر و قابل تنفس تر از گچ های معمولی و سیمان است و بیشتر استفاده می شود.

گچ سیمان

گچ سیمان مخلوطی از ماسه، سیمان و آب است. معمولاً برای مصالح بنایی داخلی و خارجی استفاده می شود. در حالی که می تواند سطح صافی داشته باشد، فضای داخلی گاهی اوقات به یک لایه تکمیلی اضافی

از گچ gypsum نیاز دارد. گچ سیمانی نسبت به گچ gypsum مقاومت بیشتری در برابر رطوبت دارد.

گچ سفالی

گچ رسی به عنوان جایگزین پایدارتری برای گچ های مدرن با انرژی تجسم کمتری نسبت به گچ، سیمان یا آهک بر پایه گچ در نظر گرفته می شود. این با مواد افزودنی دار برای افزایش استحکام آن و در طیف

وسیعی از رنگ های "طبیعی" موجود است. قابلیت تنفس دارد و نیازی به رنگ آمیزی ندارد.

انواع گچ بر اساس کاربرد

گچ ها در سپیدگچ ساوه به صورت زیر دسته بندی می شوند:

محصولات گچی شامل: گچ طلایی، گچ سوپر طلایی، گچ سیلور، گچ دیاموند، گچ ترنج، دیوار گچی، دیوار گچی ضد آب، وال فیکس

محصولات افزودنی دار با پایه گچی: سوپر گلد پلاس، گچ ساتن، گچ سیوا، گچ جیپتون (روکش بتن)، فوم جیپس، بتونه درزگیر

محصولات افزودنی دار با پایه سیمانی: سیمان پاششی، بتن ترمیمی، چسب کاشی، پودر بندکشی، ساتن سیمان سفید، چسب هبلکس

فرتیلایزرهای ارگانیک: گچ کشاورزی

تکنیک های گچ کاری

گچ معمولاً به صورت لایه‌هایی ساخته می‌شود که تعداد لایه‌ها بستگی به ناهمواری سطح گچ‌کاری شده دارد. دیوارهای ناهموار و لخت ممکن است به سه لایه گچ نیاز داشته باشند. ترکیب گچ، که معمولاً به

صورت خشک عرضه می شود، ابتدا باید با آب مخلوط شود و دقت شود که قوام خامه ای درست به دست آید. اختلاط بهتر با افزودن گچ به آب حاصل می شود نه برعکس.

 سپس گچ را می توان روی دیوار اعمال کرد. اولین لایه اعمال می شود، خراشیده می شود و می ماند تا خشک شود. پس از آن لایه دوم و در نهایت لایه سوم تکمیل می شود. در حالی که گچ بادوام است، در

صورت نشست ساختمان یا استفاده نادرست از گچ ممکن است در معرض ترک خوردن باشد.